Δευτέρα 20 Νοεμβρίου 2017

Ηλίας Λιούγκος: Ποιος; (2017)

Ο Ηλίας Λιούγκος είναι ένας αγαπημένος τραγουδοποιός με διακριτική, αλλά επίμονη παρουσία στα μουσικά μας πράγματα που ξεπερνάει ήδη τα 40 χρόνια! Η πρώτη περίοδος της μουσικής του πορείας ήταν ταυτισμένη με τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος ήταν αυτός που τον έβαλε στο χώρο της ελληνικής δισκογραφίας με τη συμμετοχή του στον σπουδαίο δίσκο "Τα παράλογα" (1976), αλλά και σε πολλές άλλες εργασίες του στη δεκαετία του '80 ("Πορνογραφία", "Οι μπαλάντες της Οδού Αθηνάς", "Ρωμαϊκή Αγορά", "Λαϊκή Αγορά"). Ο Χατζιδάκις άλλωστε ήταν και ο εμπνευστής των περίφημων Αγώνων Ελληνικού Τραγουδιού της Κέρκυρας, όπου ο Ηλίας Λιούγκος παρουσίασε και την πρώτη δική του σύνθεση ("Νανούρισμα", 1982).
Το 1983 ηχογράφησε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο ως δημιουργός ("Νυχτερινή δοκιμασία"), όπου συνεργάστηκε με την υπέροχη Φλέρυ Νταντωνάκη. Ακολούθησαν κάμποσες άλλες δουλειές του τα κατοπινά χρόνια με μια συχνότητα περίπου ανά 3-5 χρόνια. Ο δίσκος όμως που, κατά τη γνώμη μου, ανέδειξε με τον πιο πειστικό τρόπο τις αδιαμφισβήτητες συνθετικές ικανότητες ενός ξεχωριστού τραγουδοποιού ήταν ο κύκλος τραγουδιών "Το φιλί μου ταξιδεύει" (2002), μια δουλειά που μπορεί να μην ευτύχησε εμπορικά, μας χάρισε πάντως μερικά πολύ όμορφα και δροσερά τραγούδια που ελπίζω πως κάποια στιγμή θα ανακαλυφθούν από τους ανήσυχους ακροατές.
Και ξαφνικά, μετά το 2002, ο Ηλίας Λιούγκος φάνηκε να αποσύρεται από την άμεση ενεργό παρουσία, έστω κι αν κατά καιρούς έδινε κάποια σκόρπια τραγούδια σε διάφορες δισκογραφικές εκδόσεις, όπως μια ωραία μελοποίηση του ποιητή Γιώργου Σαραντάρη. Χρειάστηκαν τελικά 15 ολόκληρα χρόνια, για να αποφασίσει να ηχογραφήσει έναν νέο κύκλο τραγουδιών! Κι αυτό έγινε μόλις πρόσφατα με το δίσκο "Ποιος;" που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Οδός Πανός του Γιώργου Χρονά σε μια πολύ φροντισμένη έκδοση σε μορφή μικρού βιβλίου που περιλαμβάνει αναλυτικές πληροφορίες για το υλικό του δίσκου μαζί με κάμποσες συνεντεύξεις του συνθέτη που παραχώρησε σε διάφορες χρονικές στιγμές και σε ποικίλα μέσα, έντυπα ή ηλεκτρονικά.
Αλλά ας σταθούμε λίγο στο περιεχόμενο αυτής της απρόσμενης έκδοσης. Οφείλω λοιπόν χωρίς περιστροφές να διαλαλήσω τον ενθουσιασμό μου για τα πανέμορφα
τραγούδια που περιέχονται σ' αυτό το ψηφιακό δισκάκι. Ένδεκα συνολικά τραγούδια, όλα από το πρώτο ως το τελευταίο πολύ όμορφα, πολύ προσεγμένα στην ενορχήστρωση, εκφραστικότατα ερμηνευμένα και κάτι ακόμα που πια δεν είναι και τόσο συνηθισμένο: Με πολύ ευρηματικούς, άμεσους και πρωτότυπους στίχους τόσο στη θεματολογία τους, όσο και στην τεχνική τους. Ανήκουν στη Ζωή Παναγιωτοπούλου, παλιότερη συνεργάτιδα του Λιούγκου, που εδώ αποκαλύπτεται σε πλήρη ωριμότητα με καταγραφή εικόνων και συναισθημάτων της καθημερινότητας που συνδυάζουν προσφυώς τις ρεαλιστικές αφορμές με έναν διακριτικό λυρισμό χωρίς ίχνος μελοδραματισμού και ρηχής αισθηματολογίας.
Οι μελωδίες του Ηλία Λιούγκου δεν δείχνουν κανένα άγχος, για να αποδείξουν την πρωτοτυπία τους, καθώς πατούν στέρεα σε δοκιμασμένα εδάφη, άλλοτε στην κλασική χατζιδακική γραμμή κι άλλοτε στις νεότερες μουσικές διαδρομές των τραγουδοποιών του '90 (Μάλαμας, Παπακωνσταντίνου, Περίδης κλπ.). Όλα αυτά ο συνθέτης δείχνει να τα έχει οικειοποιηθεί τόσο γόνιμα, ώστε να μεταποιούνται σε πανέμορφες και αβίαστες μελωδίες που πραγματικά ευφραίνουν το αφτί του ακροατή, έτσι που να μην αρκείται σε ένα άκουσμα, αλλά να θέλει επίμονα να τις ξανακούσει. 
Αξιοπρόσεκτο μάλιστα ότι ο Λιούγκος δοκιμάζει τις δυνάμεις και στο πεδίο του καθαρού λαϊκού τραγουδιού με εξαιρετικά αποτελέσματα. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε. Τρία τουλάχιστον τραγούδια αποτελούν τους αδιάψευστους μάρτυρες. Πρώτα το καλοζυγισμένο, σχεδόν τελετουργικό ζεϊμπέκικο "Βάρυνε τόσο η καρδιά" που ερμηνεύει ο Παντελής Θαλασσινός. Επίσης άλλο ένα ορθόδοξο ζεϊμπέκικο ("Ο χαμένος κέρδισε") που ερμηνεύει ο αγέραστος Μανώλης Μητσιάς. Και πάνω απ' όλα το αργό ελεγειακό χασάπικο "Τα τσιγάρα σου" που τραγουδά ο ίδιος με τρόπο τόσο εκφραστικό, ώστε να μοιάζει με αληθινή εξομολόγηση.
Να προσθέσω απλώς ότι ο βασικός ερμηνευτής του δίσκου είναι ο ίδιος φυσικά, ενώ συμμετέχουν, εκτός από τους προαναφερθέντες, ο Μπάμπης Τσέρτος, η Μόρφω Τσαϊρέλη και ο νεαρός Ορέστης Λιούγκος, ο γιος του συνθέτη. Την εμπνευσμένη ενορχήστρωση, βασισμένη κυρίως σε ακουστικά όργανα, υπογράφει ο Φώτης Μυλωνάς.
Τι άλλο να προσθέσω; Μονάχα μια μικρή προτροπή προς τον συνθέτη: Φίλε μου Ηλία, μη μας κάνεις να περιμένουμε ξανά τόσο πολύ για μια καινούργια σου δουλειά! Δεν είμαστε άλλωστε παιδιά, για να έχουμε τόσο χρόνο μπροστά μας...



(c) CD-Book | ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ | 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια: